به اصفهان رو که تا بنگری بهشت ثانی، به زنده رودش سلامی ز چشم ما رسانی
بنشین لب زنده رودش که یابی نشانی، از نغمه ای خفته در گوشه ی اصفهانی…

یاد باد آن که ز ما یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد، به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد…