ای بی وفا راز دل بشنو از خموشی من این سکوت مرا ناشنیده مگیر…

تا تو هستی و غزل هست دلم تنها نیست، محرمی چون تو هنوزم به چنین دنیا نیست…

به سر می دوم رو به خانه تو که شاید بیابم نشانه تو، فتاده ز پا خسته آمده ام که سر بگذارم به شانه تو…